قبل از هرچيز بايد بهت خوشامد بگم که بعد از مدتها بازم با يه ردپاي جديد اومدي. دنياي مجازي خوبيش اينه که اسمش روشه، يعني مجازيه. الان ديگه تو دنياي واقعي نميشه به کسي اعتماد کرد، چه برسه به دنياي مجازي که به قول خودت هزار جور نقاب رو آدماست. ولي هيچي تو دنيا چه از نوع واقعيش چه مجازيش مطلق نيست و ميشه به پيدا کردن کسي که نقاب رو صورتش نداره اميدوار بود. دوست اونيه که رسم دوستي را بلد باشه، ديگه واقعي و مجازيش مهم نيست. فکر کنم خيلي از اين دوتا دنياي شکايت کردم ولي با همه ناامني هايي که تو اين دنياي مجازي و دنياي واقعي خودمون هست بايد بگم خدا منو خيلي دوست داشته که يه دوست خوب مجازي بهم هديه داده که از هر دوست واقعي بهتره.

سلام
مجازي بودن رو دوست ندارم و در اينجا خيلي سعي مي کنم مجازي نباشم
نوشتتون هم زيبا بود و هم مفيد
ولي رعايت تقوي و خويشتنداري در اين دنياي مجازي سختتر از بيرونه پس بهتره که خيلي هم مجازي نباشيم

سلام....
البته مخالف اين هستم که مي فرمائيد اينجا امنيت دارد!اکثر کساني که در فضاي مجازي به صورت شبانه روزي فعاليت مي کنند داراي کمبود شديد محبت از طرف خانواده خود هستند.اتفاقاً ضربه هاي مهلکي در اين فضا به آنها وارد مي شود.از ضربه هاي شديد روحي گرفته تا شک هاي شديد عصبي.دوستي ها هم که متعارف نيست و البته بر اساس شرع هم نيست!فضاهاي مجازي جزء آن دسته محيط هايي هستند که همواره کاربران آن مورد سوء ظن مخاطبين خود قرار دارند.تعبير پارچه که فرموديد برايم جالب بود.ظاهر پارچه که مشخص است اما باطنش!کافي است براي امتحان يکبار آن را بشوئيد.جنسش مشخص مي شود.منظورم اين است که با کمي پالايش نمودن مخاطب خود متوجه شخصيت واقعي و مجازي او خواهيد شد.مطلب خوبي بود اميدوارم مورد توجه دبيران محترم نيز قرار گيرد.يا حق

سلام طاعاتتون قبول
عالي بود
موفق و پيروز باشيد
التماس دعا

سلام برشما.نوشته خوب و پر مفهومي بود.انشاالله خداوند به شماجزاي خير دهد.واقعا همينه که شما نوشتيد.ممنون.موفق باشيدورستگار